Archiwum kategorii: Kariera i zatrudnienie

Kogo wybrać?

Wysłany na przez

Osoby poszukujące pracy w charakterze programisty bardzo często nie zdają sobie sprawy, że dla pracodawców organizujących nabór, proces rekrutacyjny jest również trudnym i stresującym przedsięwzięciem. Wybór odpowiedniego kandydata nie rzadko jest taki oczywisty, jak mogłoby się wydawać, bo czasem trudno wybrać między dwoma dobrze zapowiadającymi się pracownikami.

30Ja obecnie mam wielki problem z wyborem pracownika na stanowisko programisty technologii .NET, programista .NET Płock. Do końcowego etapu dostało się dwóch świetnych chłopaków, z których każdy może okazać się bardzo dobrym nabytkiem. Każda z kandydatur ma swoje wady i walety, które w jakiś sposób się równoważą. Z każdą chwilą wpadam na nowe pomysły rozwiązania sprawy rekrutacji, raz jestem przekonany co do jednego kandydata, by za dwie minuty zmienić swój wybór. O pomoc w wyborze poprosiłem już nawet swojego zastępcę, jednak i on nie ma pojęcia na którego postawić. Informacje o wyniku procesu powinienem podać już wczoraj, a ja nadal nie podjąłem żadnej ostatecznej decyzji. Z moją decyzyjnością jest ostatnimi czasy bardzo kiepsko.

W moim mniemaniu, najlepszym wyborem byłoby, gdybym mógł na okres próbny zatrudnić obydwu programistów i dopiero wtedy, na podstawie ich efektywności pracy, zdecydować któremu zaproponować umowę o pracę. Mój zastępca mówi jednak, że takie rozwiązanie nie jest za dobre, bo nikt mi nie zagwarantuje, że po okresie próbnym nadal nie będę miał wątpliwości.

Niespodzianka

Wysłany na przez

24Kończąc studia wyższe na kierunku informatycznym razem z moim najlepszym kumplem, Jankiem, postanowiliśmy, że będziemy się wspierać w poszukiwaniach pracy i rozwoju naszej kariery. Przez pięć lat nauki zdążyliśmy się ze sobą na tyle zaprzyjaźnić, by być zdecydowanymi na kontynuowanie znajomości nawet po studiach. Początkowo, nasza przyjaźń trwała w najlepsze, jednak z czasem relacje zaczęły się rozsypywać, a więzi rozluźniać. W dwa lata po zdobyciu tytułu magistra po naszej przyjaźni nie było już najmniejszego śladu i nie mieliśmy bladego pojęcia co słychać u siebie nawzajem. Każdy z nas ruszył w swoją własną stronę i zapomniał o koledze ze studiów. Było mi trochę przykro, że tak szybko nasza wielka przyjaźń przerodziła się w zapomnienie, jednak przyczyn jej rozpadu należało szukać zarówno po Janka, jak i po mojej stronie.

Po pięciu latach od skończenia nauki zrezygnowałem z ówczesnej posady i zatrudniłem się w innej firmie, na stanowisku programisty .NET Dąbrowa Górnicza. Przyjmując propozycję pracy dowiedziałem się, że biuro będę zajmował z drugim programistą zatrudnianym przez firmę, którego poznam pierwszego dnia pracy. Byłem niezmiernie ciekawy z kim przyjdzie mi dzielić miejsce wykonywania pracy i miałem nadzieję, że ten ktoś okaże się być sympatyczny i bezkonfliktowy.  Trudno sobie wyobrazić jak wielki szok przeżyłem, gdy okazało się, że drugim programistą jest Janek! Chociaż czułem się zażenowany tą sytuacją, jednocześnie cieszyłem się, że znowu mamy jakiś kontakt.

W trudnej sytuacji

Wysłany na przez

Mam nadzieję, że mój mąż szybko naprawi sytuację, która zaistniała przed dwoma tygodniami i znajdzie nowego pracodawcę, który zdecyduje się go zatrudnić u siebie w firmie. Jeszcze dwa tygodnie temu wydawało mi się, że w końcu zaczynamy wychodzić na prostą i realizują się wszystkie nasze marzenia. Po dwóch latach starań w końcu udało mi się zajść w ciążę, chociaż powoli przestawałam już wierzyć w jakiekolwiek powodzenie. Byłam przekonana, że tym razem znowu nie wyjdzie, a tu proszę – niespodzianka! Dwie krechy na teście jak byk strzelił! Razem z mężem byliśmy przeszczęśliwi z powodu mojego odmiennego stanu i radowaliśmy się, że nasza sytuacja finansowa na pewno pozwoli zapewnić odpowiednią jakość życia naszemu maluszkowi.

21Niestety, dwa dni po radosnej informacji o ciąży, mój mąż został wezwany do swojego pracodawcy, dowiedział się o restrukturyzacji firmy i związanych z nią zwolnieniach. Programistą .NET był dopiero od siedmiu miesięcy, programista .NET Bydgoszcz, dlatego jako najnowszy pracownik został wytypowany do najwcześniejszego zwolnienia. Zostaliśmy z moją niewielką pensją sekretarki, a i jej los był niepewny, po lekarz zalecił mi rezygnację z pracy aż do momentu zakończenia urlopu macierzyńskiego. Przed nami ciężkie chwile. Ja jestem w ciąży, a mój mąż nie ma pracy i źródła dochodów, dzięki któremu będzie w stanie utrzymać nasz dom.

Mam jedynie nadzieję, że jako dobry specjalista z paroma latami doświadczenia dość szybko znajdzie nową pracę i uspokoi moje skołatane nerwy. Jako kobieta w ciąży nie powinnam się denerwować prawie niczym, bo może to zaszkodzić mi i mojemu dziecku.

Przypadkowa rekrutacja

Wysłany na przez

17Programistyka i informatyka były moimi pasjami od kiedy tylko pamiętam, dlatego nikogo nie zdziwiło, że kierunek rozwoju swojej kariery zawodowej wybrałem właśnie programowanie. Wiedziałem, że chcę zostać koderem jakiegoś języka oprogramowania już na pierwszym roku studiów, który mimo ogromnej ilości nauki i wielu wyrzeczeń wspominam bardzo dobrze. Pytany przez rodzinę i znajomych o plany na przyszłość, od razu wiedziałem co chcę w życiu robić i nie miałem problemów ze sprecyzowanymi odpowiedziami. Moi bliscy znali mnie na tyle, że wiedzieli, że gdy ja sobie coś postanowię to na pewno to będzie zrobione. W realizacji swoich życiowych planów na pewno pomógł mi jakiś łut szczęścia, który moja mama cały czas określa mianem „urodzenia w czepku”. Poszukując pracy w programowaniu znalazłem się w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie i dostałem pracę!

Parę tygodni po obronie tytułu magistra informatyki z ciekawości poszedłem na jakieś targi informatyczne, gdzie prezentowano najnowsze wynalazki i wydarzenia z tej dziedziny. Początkowo kręciłem się przy różnych stoiskach, aż w końcu na dłużej zatrzymałem przy jednym, które szczególnie mnie zainteresowało. Programista był akurat w trakcie tworzenia jakiejś aplikacji i swoje osiągnięcia na bieżąco pokazywał uczestnikom targów. Gdy w pewnym momencie natrafił na problem, którego nie umiał rozwiązać, ja znając odpowiedź zaoferowałem swoją pomoc. Moją wiedzę dostrzegł jeden z właścicieli firm informatycznych i z miejsca zaproponował mi posadę programisty .NET Rzeszów. Ale się cieszyłem!

Plany do zrealizowania

Wysłany na przez

Odkąd w szkole średniej po raz pierwszy zetknąłem się z programowaniem, mojemu życiu cały czas przyświeca idea ukończenia studiów informatycznych, powrotu do rodzinnego miasta, Włocławka, i zatrudnienia się jako programista, najlepiej platformy .NET, programista .NET Włocławek.

11

Mój życiowy plan jest na razie na wczesnym etapie realizacji, bo w tym roku rozpocząłem studia informatyczne na Politechnice Łódzkiej i póki co moim docelowym marzeniem jest zaliczenie wszystkich egzaminów w sesji zimowej i letniej i przejście na drugi rok studiów. O tym, co będzie po zdobyciu tytułu magistra inżyniera wolę na razie nie myśleć, bo przede mną jeszcze ponad cztery lata nauki, ciężkiej harówki i studenckiego życia. Nie chciałbym nic z tego przegapić, bo moi rodzice cały czas powtarzają, że czasy studenckie były ich najpiękniejszym i najciekawszym okresem życia. To właśnie na studiach moi rodzice się poznali, zakochali i postanowili pobrać.

Na razie na swoich studiach informatycznych mam tyle nauki i projektów do zrobienia, że nie wiem kiedy uda mi się po raz pierwszy wyjść na jakąś imprezę i dobrze poznać kolegów z roku. Trochę  boję się pierwszych niepowodzeń, bo nie chcę, by wykładowcy wyrobili sobie o mnie mylne wrażenie. Ja naprawdę jestem ambitny i pracowity, ale nie wiadomo jak to wszystko się uda. Codziennie po powrocie z zajęć siedzę w swoim pokoju w akademiku i uczę się nowych rzeczy. Moi współlokatorzy wychodzą na jakieś spotkania integracyjne, a ja zostaję sam w pokoju. Dopiero wtedy mogę popracować w ciszy.

Złe pojęcie o zarobkach

Wysłany na przez

Młodzi programiści przychodzący do mojej firmy po pracę mają bardzo spaczone pojęcie co do wynagrodzenia, jakie mogę im ze swojej strony zaoferować. Usługi programistów są bardzo cenione na polskim rynku pracy, co nie oznacza, że osoby które dopiero mają zamiar zacząć zdobywanie doświadczenia zawodowego mogą liczyć na jakieś nieziemskie pensje.

10Niedawno, podczas przeprowadzania rozmów kwalifikacyjnych na stanowisko programisty .NET, programista .NET Gdynia, miałem możliwość przekonać się, że programiści w większości przypadków żądają wynagrodzenia zupełnie nieadekwatnego co do ich wiedzy, umiejętności i praktyki zawodowej. Najciekawszym przykładem był chłopak, świeżo upieczony absolwent informatyki na Politechnice Gdańskiej, który na początek zażądał 6 tysięcy złotych brutto miesięcznie za swoje usługi. Z trudem pohamowałem śmiech i starając się ukryć rozbawienie zapytałem dlaczego na tyle wycenia swoje umiejętności. Kandydat bez zastanowienia odpowiedział, że na studiach był najlepszym studentem i zna swoją wartości. Uważa, że jest w stanie bardzo szybko się wszystkiego nauczyć i na pewno będzie świetnym programistą. Co ciekawe, w swoim CV miał jedynie adnotację o praktykach studenckich odbytych na stanowisku nauczyciela informatyki w szkole podstawowej w Gdyni. Niestety, poziom informatyki w szkole podstawowej to nie poziom, jakiego oczekuję w swojej firmie. W końcu wybrałem kandydata, który mimo braku dużego doświadczenia zawodowego mówił dość racjonalnie i nie zażądał niebotycznych sum za swoją pracę.

Bezrobocie programisty

Wysłany na przez

9Długotrwałe bezrobocie mojego syna, programisty na pewno nie jest spowodowane brakiem ofert pracy na łódzkim rynku zatrudnienia. Przed dwoma laty mój syn został zwolniony z wcześniej zajmowanej posady, programista .NET Łódź i od tej pory cały czas jest na moim utrzymaniu. Na początku okresu bezrobocia Daniel był na paru rozmowach kwalifikacyjnych, jednak gdy nic one nie dały, zamknął się w sobie i odmówił udziału w kolejnych procesach rekrutacyjnych. Jeszcze jakiś czas temu łudziłam się, że depresja syna na pewno jest tymczasowa i po jakimś czasie mu przejdzie, jednak z tego, co widzę, jego stan wcale nie ulega poprawie, a wręcz pogarsza się. Nie wiem jak mam pomóc synowi i przywrócić go do aktywności zawodowej. Serce matki krwawi gdy widzi, że jej dziecko cierpi i nie daje sobie z czymś rady.

Mój syn, mimo, że przestał programować zarobkowo dwa lata temu, każdy dzień spędza przed komputerem tworząc nowe programy i aplikacje. Daniel nie może żyć bez programowania i informatyki, dlatego nawet gdy nie ma pracy, w wolnych chwilach zajmuje się swoją pasją. Gdyby jakiś pracodawca tylko zobaczył jakiego ambitnego pracownika mam pod swoim dachem, na pewno zaprosiłby go na rozmowę kwalifikacyjną i dał mu pracę. Może mój syn powinien pomyśleć o założeniu własnej działalności gospodarczej lub pracy jako wolny strzelec?