Archiwum kategorii: Życie prywatne

Po operacji

Wysłany na przez

b52Niedawno przeszedłem bardzo poważną operację kręgosłupa  i teraz dochodzę do siebie w domu. Przez pierwsze tygodnie po zabiegu nie mogłem się prawie ruszać, bo ból nawet mimo tabletek przeciwbólowych był bardzo dotkliwy. Wstawałem i spacerowałem po trochu, bo tak kazał lekarz, jednak wcale nie miałem na to ochoty. Najchętniej leżałbym w jednej pozycji i się nie ruszał, choć na dłuższą metę to również było niewygodne.

Choroba zaczęła się dość niewinnie, zwykłym pobolewaniem w odcinku krzyżowym. Byłem przekonany, że to skutek długotrwałego siedzenia przed komputerem. Z zawodu jestem programistą .NET, więc biurko i fotel to mój drugi dom. Przed komputerem spędzam średnio 10 godzin dziennie, cały czas w pozycji siedzącej, więc plecy są bardzo obciążone.

Gdy krzyż bolał mnie coraz bardziej i żadne maści czy plastry rozgrzewające na niego nie pomagały, wybrałem się do lekarza. Nic nie stwierdził, dał zastrzyki przeciwbólowe i coś przeciwzapalnego. Stwierdził, że to od pracy. Dopiero, gdy po dwóch tygodniach od tej wizyty zabrało mnie pogotowie, bo zemdlałem z bólu, zrobiono mi porządne badania i okazało się, że między kręgami coś jest. Zakwalifikowany do operacji zostałem w trybie pilnym, więc czekałem na nią tylko miesiąc. Okazało się, że to nowotwór, na szczęście niezłośliwy. Będzie dobrze. Musi.

Poznać pracę męża

Wysłany na przez

Według Wikipedii, programowanie komputerowe, którym mój mąż zajmuje się na co dzień w pracy to proces projektowania, tworzenia, testowania i utrzymywania kodu źródłowego programów komputerowych lub urządzeń mikroprocesorowych (mikrokontrolery). Kod źródłowy jest napisany w języku programowania, z użyciem określonych reguł, może on być modyfikacją istniejącego programu lub czymś zupełnie nowym. Programowanie wymaga dużej wiedzy i doświadczenia w wielu różnych dziedzinach, jak projektowanie aplikacji, algorytmika, struktury danych, znajomość języków programowania i narzędzi programistycznych, wiedza nt. kompilatorów, czy sposób działania podzespołów komputera. W inżynierii oprogramowania, programowanie (implementacja) jest tylko jednym z etapów powstawania programu.

p52Mimo, że znam już regułkę to i tak do końca nie rozumiem o co chodzi. Programowanie to dla mnie jakaś czarna magia, a mąż jest prawdziwym bogiem, skoro umie coś takiego robić, programista .NET Ostrowiec Świętokrzyski. Nie znam się na programowaniu i komputerach, ale ze względu na mojego męża chciałabym się co nieco o tym dowiedzieć. Zależy mi, żeby o jego życiu wiedzieć jak najwięcej, a skoro przez czytanie skomplikowanych opisów mogę to osiągnąć, to nic mnie nie powstrzyma przed wczytywaniem się w Wikipedię!

Chciałabym mieć taki talent jak mój mąż. Nie musiałby to być talent do programowania, mógłby dotyczyć czegokolwiek innego, np. kucharstwa czy robienia na drutach. Byle być w czymś dobrą.

Nieudany św. Mikołaj

Wysłany na przez

q52Tegoroczne prezenty bożonarodzeniowe w ogóle nie przypadły mi do gustu. Wiem, że od Świąt minęło już sporo czasu, ale nic nie poradzę na to, że zniesmaczenie i pewna rezygnacja nadal pozostały. Po tych Świętach postanowiłem sobie, że w kolejnych latach nie będę już tak bardzo się starał, by utrafić w potrzeby i marzenia swoich bliskich. Na obmyślaniu co kto by chciał znaleźć pod choinką zawsze traciłem mnóstwo czasu – swoje przemyślenia zaczynałem już od połowy października, żeby wszystko mieć dobrze przygotowane. Logiczne myślenie i analityczne podejście do prezentów zawdzięczam pracy którą wykonuję – od paru lat pracuję bowiem jako programista .NET Ełk.

Mimo, że ja wkładam ogrom wysiłku w przygotowanie świątecznych prezentów, nie można tego samego powiedzieć o mojej rodzinie. Widać, że oni nie myślą zbyt wiele o tym, co komu by się przydało, tylko kupują prezenty jak leci. Wyszło więc na to, że w tym roku nie dostałem żadnego prezentu, z którego bym się cieszył. No może ta koszula w kratę jeszcze ujdzie, ale mogłaby być trochę mniejsza. Przecież nie jestem aż takim grubasem!

W następnym roku wszyscy, jak leci, dostaną ode mnie podkładki pod myszki i słuchawki do komputera. Nie obchodzi mnie, że większości taki zestaw się nie przyda – niech poczują jak to jest, gdy prezenty od świętego Mikołaja wcale nie cieszą. Niech poczują się jak ja.

Święta po mojemu

Wysłany na przez

w52

Organizacja świątecznego biesiadowania to dla mnie czysta magia, dlatego przygotowaniami bożonarodzeniowymi w całości zajmuje się moja mama. Gdy parę dni przed Wigilią do domu przyjedzie siostra z rodziną to ona też na pewno włączy się w przygotowania i pomoże mamie. Dwie osoby w kuchni to już sporo, dlatego nie czuję się zobowiązany do świadczenia im jakiejkolwiek pomocy. Jako mężczyzna uważam, że moje miejsce nie jest w kuchni. Ja mogę co najwyżej znieść choinkę ze strychu i ją ozdobić. A nie, przypomniało mi się, że w tym roku mamy mieć żywe drzewko. Pewnie razem z tatą po nie pojedziemy i później wspólnie udekorujemy.

Podejrzewam, że mama trochę żałuje, że jej jedyna córka nie została w domu i nie pomaga jej przy wypełnianiu wszelkich obowiązków. W domu córki nie ma, ma za to syna, który całymi dniami albo pracuje albo gra w gry komputerowe. Wiele razy słyszałem, że mam prawie 30 lat, pracuję jako programista .NET Zamość, a zachowuję się jakbym nadal był nastolatkiem. W kółko tylko gram, gram i gram i czekam aż mi ktoś podsunie coś pod nos do jedzenia.

Może nie mam zainteresowań jak moi rówieśnicy, ale czy każdy musi być taki sam? Gdyby wszyscy ludzie zajmowali się tymi samymi zajęciami to świat byłby przeraźliwie nudny. Na razie nie odczuwam potrzeby zmiany swoich zainteresowań i sposobu spędzania czasu. Może gdybym miał dziewczynę to byłoby inaczej.

Nareszcie jest szansa

Wysłany na przez

Już nie mogę się doczekać, gdy mój małżonek wróci dziś z pracy do domu i poinformuję go, że wreszcie udało mi się dostać zaproszenie na jakąkolwiek rozmowę kwalifikacyjną! Mój mąż pracuje jako programista .NET Biała Podlaska i z racji posiadanego wykształcenia nigdy nie musiał się martwić o zatrudnienie czy problemy ze znalezieniem pracy. W dzisiejszych czasach możliwości zawodowe informatyków i programistów są bardzo duże. To my, przedstawiciele innych zawodów i specjalności musimy walczyć o swoje miejsce na rynku pracy.

w52Pół roku temu skończyłam studia z pedagogiki wczesnoszkolnej i rozpoczęłam poszukiwania pracy w zawodzie. Bardzo chciałabym pracować w szkole lub przedszkolu, jednak w sektorze szkolnictwa znalezienie pracy jest bardzo trudnym zadaniem. Przez pół roku wysyłania CV i chodzenia po lokalnych szkołach w celu zareklamowania swojej osoby w końcu udało mi się dostać zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną. W podstawówce znajdującej się w niedużej odległości od naszego mieszkania potrzebują nauczycielki klas 1-3 na półtoraroczne zastępstwo. Mam nadzieję, że to ja zostanę wybrana na to stanowisko.

Praca na zastępstwo to oczywiście nie to samo, co umowa na stałe, jednak oznacza doświadczenie zawodowe, którego mi brakuje. Nic mężowi nie powiedziałam przez telefon na temat zaproszenia na rozmowę, bo chcę mu zrobić niespodziankę. Zobaczymy co on na to powie!

Uparci

Wysłany na przez

Mężczyźni w naszej rodzinie mają wiele nieocenionych zalet, które od lat podobają się kobietom i sprawiają, że biją się o nie przedstawicieli płci pięknej, jednak aby zachować równowagę we wszechświecie posiadają także kilka dużych i bardzo irytujących wad, z którymi nic nie można zrobić, a i walczyć nie ma sensu.

52Męscy członkowie naszej rodziny to mężczyźni bardzo uparci, przeświadczeni o swojej wyjątkowości i lubiący postawić na swoim. Dlatego, gdy mój osiemnastoletni syn zakomunikował mi, że nie chce iść na studia informatyczne i jak jego ojciec zostać programistą, programista .NET Jaworzno, to wiedziałam, że Mateusz podjął ostateczną decyzję i swojego zdania nie zmieni.

Oczywiście nie byłabym sobą i nie mogłabym się nazwać dobrą matką gdybym nie próbowała skłonić syna do ponownej analizy swojej sytuacji i rozważenia czy na pewno chce porzucić zamiar studiowania informatyki. Przecież po tym kierunku studiów chłopak miałby niemałe szanse na rynku pracy, bo jak wiadomo informatyków potrzebują teraz wszędzie. Pewnie jego ojciec, a mój mąż ułatwiłby mu start w życiu i zatrudnił go u siebie w firmie.

Mateusza przekonać się nie dało, bo jemu do głowy nagle wpadł pomysł, że chciałby pójść do jakiejś szkoły oficerskiej i zostać zawodowym żołnierzem. Żołnierzem?! Czy mu się już w głowie poprzewracało? Ja na żadną misję go nie puszczę!

Czas na stabilizację

Wysłany na przez

s52Do tej pory nie miałam jeszcze chłopaka programisty, ale jak to się mówi – zawsze musi być ten pierwszy raz. I oto proszę – znalazł się taki Mateusz, którego poznałam u jednej ze swoich koleżanek. Z początku zupełnie nie zwrócił mojej uwagi aż do chwili, gdy się nie uśmiechnął, a ja poczułam, że uginają się pode mną kolana. Mateusz nie jest typowym przystojniakiem, ale uśmiech ma naprawdę obłędny. Niewiele myśląc, jako kobieta XXI podeszłam do (wtedy jeszcze nieznajomego) Mateusza i pierwsza do niego zagadałam. Chyba go tym trochę zaskoczyłam, bo na początku był trochę spięty. Dopiero z czasem się rozluźnił i zaczął ze mną swobodnie rozmawiać. Już podczas naszej pierwszej rozmowy dowiedziałam się, że nowy kolega pracuje jako programista .NET Tarnowskie Góry. Pomyślałam sobie – taki fajny i mądry facet pewnie ma dziewczynę. Okazało się, że nie ma, gdy po skończonej imprezie Mateusz poprosił mnie o numer telefonu, a ja z przyjemnością mu go dałam.

Zanim zaczęliśmy oficjalnie się spotykać spotkaliśmy się parę razy na mieście. Przed Mateuszem miałam kilku chłopaków, jednak z żadnym z nich nie czułam się tak dobrze jak z nim. Nie wiem czy będzie z tego coś poważniejszego, ale bardzo bym chciała. W końcu mam już te 24 lata i czas najwyższy, bym zaczęła szukać jakiejś stabilizacji.

Własne grono znajomych

Wysłany na przez

Spotkania z przyjaciółkami mojej żony zawsze działają na mnie ogłupiająco, jednak skoro ona toleruje moje okazjonalne spotkania z kumplami z pracy w naszym wspólnym mieszkaniu, to i ja muszę dać coś od siebie i przeżyć te dość częste wizyty jej najlepszych przyjaciółek.

42Parę razy, w trakcie wizyty Ani i Oli próbowałem się zamknąć w mniejszym pokoju, założyć słuchawki na uszy i odciąć się od tego, o czym trzy kobiety zawzięcie rozmawiają, jednak nigdy nie udawało mi się posiedzieć w tych słuchawkach choćby piętnastu minut. Za każdym razem ich głosy i śmiechy były tak donośne, że żadne słuchawki nie byłyby w stanie tego wyciszyć. Chcąc nie chcąc musiałem pogodzić się z tym, że od czasu do czasu mam parę godzin wyjętych z życia i nawet gdybym chciał popracować, to nigdy tego nie zrobię.

Do programowania potrzebuję ciszy i spokoju, a wizyty przyjaciółek żony na pewno tego nie gwarantują. Jako programista .NET Łomża przyzwyczajony jestem do określonego stylu pracy i określonych tematów rozmów, dlatego długotrwałe przysłuchiwanie się rozmowom toczonym na tematy związane z zakupami i relacjami znajomych działają na mnie uczulająco. Co innego, gdyby dziewczyny gadały o komputerach lub programowaniu – wtedy mógłbym ich nawet posłuchać lub wziąć udział w rozmowie. Baby to jednak baby, które mają swoje tematy rozmów, na których my, mężczyźni, zupełnie się nie znamy.

Cichy protest

Wysłany na przez

Gdyby nie to, że ze swoim nowym partnerem jestem dopiero od kilku miesięcy i zwyczajnie nie mam odwagi powiedzieć mu jeszcze tego czy tamtego, już dawno postawiłabym sprawę dosyć jasno – jeśli Alek chce się spotykać ze swoimi kolegami po fachu, to niech to robi beze mnie, a najlepiej w odległości co najmniej 10 km od naszego wspólnego mieszkania. Rozumiem, że Alek ma swoich przyjaciół, z którymi zna się dłużej ode mnie i nie mogę żądać od niego zerwania z nimi kontaktów, ale na pewno mogę poprosić swojego chłopaka, by długie, przeciągające się do późnych godzin nocnych rozmowy o programistyce przeniósł w inne miejsce. Naprawdę, nie będę miała nic przeciwko, jeśli od czasu do czasu Alek wróci do domu późno w nocy, bo zasiedzi się u jednego ze swoich kolegów.

41Alek jest absolwentem informatyki i programistą, programista .NET Siemianowice Śląskie. Na studiach poznał wielu kolegów, z którymi kontakt utrzymuje do dziś, a co najgorsze ten kontakt jest bardzo regularny. Mniej więcej raz na miesiąc gościmy u siebie w mieszkaniu pięciu facetów, którzy podobnie jak Alek związani są z informatyką i komputerami. Ich wizyty to dla mnie prawdziwa męczarnia – nie dość, że muszę zająć się przygotowaniem jedzenia dla 6 mężczyzn, to jeszcze do nocy muszę wysłuchiwać nudnych dysput na temat jakichś programistycznych zagwostek. Mogłabym w tym czasie pójść do koleżanki, oczywiście, że bym mogła, ale tego nie zrobię, bo chcę pokazać Alkowi, że toleruję jego znajomych. Gdy już pokażę jaka jestem dobra, na pewno zbiorę się na odwagę i powiem Alkowi, żeby nie zapraszał tak często swoich kolegów do nas do domu. Niech spotykają się też u kogoś innego.

Czas na imprezę

Wysłany na przez

Ten weekend zapowiada się naprawdę nieźle, bo piętnastego, w sobotę, wypadają urodziny mojego kuzyna, Marka, który od wiek wieków słynie z najlepszych imprez w naszej rodzinie. Zgodnie z długoletnią tradycją, Marek zaprosił ponad dwadzieścia osób na wielkiego grilla, który odbędzie się u niego na działce. Pogoda na razie zapowiada się świetnie, jednak nawet deszcz nie przeszkodziłby w odświętnym grillowaniu na dworze. Marek ma ogromny dom z wielkim tarasem, na którym spokojnie pomieściłoby się ze trzydzieści osób.

37Marek to współczesny człowiek Renesansu, który ma bardzo wiele talentów. Nie dość, że jest wybitnym programistą zarabiającym krocie (za te krocie postawił dom), programista .NET Gliwice, to jeszcze sam zajął się wykończeniem swojego domu i ogrodu, gra na gitarze i akordeonie, interesuje się sztuką i pisze krótkie, żartobliwe wierszyki. Jestem przekonana, że mało jest dziedzin, w których Marek nie mógłbym osiągnąć perfekcji. Jest dobry we wszystkim co robi, co czasem wkurza jego zwyczajnych, mniej utalentowanych znajomych.

Na szczęście Maras, jak nazywają go najbliżsi, to wzór skromności i pokory. Ani razu nie słyszałam z jego ust przechwałek czy opowieści o własnych osiągnięciach. To zazwyczaj partnerka Marka opowiada nam o jego najnowszych dokonaniach, a on jedynie ucisza ją i prosi, żeby już przestała. Czasem wydaje mi się, że ten Marek jest zbyt idealny, żeby był prawdziwy. Musi mieć jakiś mroczny, straszliwy sekret!